Al vijftig jaar bewijst de Volkswagen Polo dat compact en karaktervol prima samengaan. Van je eerste auto tot liefhebbersobject, van zuinig stadsmaatje tot onverwacht sportief – de Polo heeft vele kanten. Je ziet hem in elke straat, op elke oprit en in iedere parkeergarage. In deze serie zetten we de jarige Polo in de spotlights. We maken kennis met Cyril Meijers, sinds 1977 de eerste – en enige! – eigenaar van een prachtige Polo LS van de allereerste generatie.
Dit is het verhaal van een heel bijzondere Volkswagen Polo. De auto vertegenwoordigt de allereerste generatie en is dus een heuse klassieker. Vanwege zijn zeer originele en uitstekend verzorgde staat, kan de auto na 48 jaar met recht uniek worden genoemd. Bovendien is er in Nederland geen ander exemplaar te vinden dat langer in het bezit is geweest van de eerste en tot dusverre enige eigenaar – die beslist niet van plan is om zijn auto te verkopen! Deze Polo ademt met volle teugen het tijdsbeeld van 1977, het jaar waarin hij nieuw werd afgeleverd aan Cyril Meijers. Door de jaren heen kreeg de auto verschillende taken toebedeeld. De eerste tien jaar deed hij trouw dienst voor de dagelijkse woon-werkkilometers, vervolgens werd de Polo ingezet als auto ‘voor erbij’. En tegenwoordig komt de gekoesterde Polo vrijwel alleen nog uit zijn vochtvrije stalling op droge, zonnige dagen en om te kunnen schitteren op meetings van klassiekerliefhebbers.
Duitse degelijkheid
In 1977 ging Cyril Meijers op zoek naar vervanging voor zijn stadsmini, die na enkele jaren wel een beetje te krap was geworden. Bij Volkswagen-dealer Sanato in Zeist liet hij zich uitgebreid informeren over zowel de Polo als zijn grotere zusje, de Golf. “Ik woonde destijds praktisch om de hoek van deze dealer,” vertelt Cyril. “Het lag dus voor de hand om er een keertje binnen te lopen. Het contact en de service bevielen mij uitstekend: in de tijd dat ik in Zeist woonde, ben ik altijd klant geweest bij Automobielbedrijf Sanato. Maar niet alleen het dealerbedrijf was doorslaggevend om voor de Volkswagen Polo te kiezen. Behalve de compacte maatvoeringen van de auto, viel met name de spreekwoordelijke Duitse degelijkheid in de smaak. “In tegenstelling tot veel andere auto’s uit dezelfde periode, maakte de Polo een opvallend solide indruk.”
Op 22 februari 1977 zette Cyril zijn handtekening onder het koopcontract. Via Volkswagen-importeur Pon werd in Wolfsburg een Polo besteld in LS-uitvoering, gelakt in de kleur Brokaatrood (alleen in modeljaar 1977 verkrijgbaar), in combinatie met velours bekleding in de kleur Perkament. Tegen meerprijs werden extra’s op het bestelformulier genoteerd die inmiddels bij elke auto een vanzelfsprekend zijn: een rechter buitenspiegel, een wisser (met sproeier) op de achterruit, getint glas en hoofdsteunen op de voorstoelen. De Polo moet destijds een chique verschijning zijn geweest: signaalkleuren als kanariegeel, worteloranje en appelgroen kleurden het straatbeeld, metallic lakken zag je nog zelden. Vlak voor de aflevering kreeg de Polo een uitgebreide anti-roestbehandeling van de kokerbalken en het plaatwerk. Een wijs besluit: mede dankzij deze behandeling heeft de Polo de tand des tijds zo goed weten te doorstaan.
Kerngezond
Voor de maatstaven van de jaren 70, had de Volkswagen Polo een heel gangbaar formaat: binnen een lengte van 3,50 meter, een breedte van 1,56 m en een hoogte van 1,34 m vonden vier volwassenen een comfortabel onderkomen. Wanneer je de auto in het moderne verkeer ziet rijden, constateer je echter dat er in de loop der tijd veel veranderd is. Grijze en zwarte SUV’s hebben een dominante rol gekregen in het verkeer, de huidige generatie van de Volkswagen Polo is ruim een halve meter langer dan het model van de eerste generatie. Voorin de klassieker van Cyril Meijers zorgt een 1,1-liter viercilinder motor met een vermogen van 50 pk voor verrassend vlotte prestaties. Wat wil je: volgens de kentekengegevens van de auto hoeft er immers niet meer dan 680 kilo in beweging te worden gebracht. Menig moderne auto weegt twee keer dit gewicht.
Met name in de eerste tien jaren van zijn bestaan, is de Polo niet ontzien. En dat terwijl er nog altijd maar iets meer dan 140.000 kilometer op de teller staat. Ondanks zijn respectabele leeftijd, maakt de auto nog altijd een zeer levendige en kerngezonde indruk. De motor slaat geen slag verkeerd, al moet Cyril toegeven dat het blokje bij zo’n 100.000 kilometer een keer gereviseerd moest worden. “Ik kwam onderweg stil te staan met een lekke koppakking. Dat is toen hersteld, maar blijkbaar had de motor meer te lijden gehad dan aanvankelijk werd gedacht.
De juiste verzorging
Onderweg naar de fotolocatie zien we hoe omstanders zich bewonderend omdraaien om de Polo te bekijken. “Moet je zien, hoe mooi die auto glimt. Kan haast niet anders dan dat hij een keer opnieuw gespoten is!” Maar niets daarvan: hoewel de diepe glans van de lak anders doet geloven, gaat de auto na 48 jaar nog altijd gehuld in zijn eerste, originele lak. “Kwestie van de juiste verzorging,” zegt Cyril trots. Natuurlijk doet hij er alles aan om de lak zo mooi mogelijk te houden. “De Polo ziet er nog steeds uit zoals hij 48 jaar geleden uit de fabriek in Wolfsburg is gerold. Als je beter gaat kijken, zul je heus wel een klein puntje roest of een steenslagpitje in de lak vinden,” zegt Cyril. “Maar als je dat gaat bijwerken of een plaatdeel opnieuw laat spuiten, dan gaat de originaliteit van de lak verloren. Daarom blijf ik er vanaf.”
Ook het interieur oogt nog steeds als nieuw. Er is geen spoortje slijtage in het beige velours te ontwaren, het zwarte tapijt is smetteloos. Toch heeft Cyril wel wat energie moeten steken in de stoelbekleding. “Na verloop van tijd liet het velours los van de schuimlaag er direct onder, waardoor het wat begon te lubberen. Een gerenommeerde autobekleder heeft achter het originele velours een nieuwe onderlaag gestikt, zodat de bekleding er weer net zo mooi uitziet als in 1977.” Toch ontwaren we in het interieur ook een paar zelf aangebrachte modificaties, zoals de temperatuurmeter en oliedrukmeter op de plaats van de originele asbak. Keurig gevat in een paneel dat van hetzelfde houtfineer is voorzien als de sierlijst op het dashboard. Een radio met cassettespeler zorgt onderweg voor het muzikale amusement. Opvallend is de eenvoud van het geheel: door twee klepjes centraal in het dashboard omhoog te duwen, wordt er frisse lucht het interieur in geblazen. Halverwege de jaren 70 was airconditioning een luxe die nog was voorbehouden aan luxe limousines …
Sterker dan ooit
Toch moet Cyril toegeven dat het geen liefde op het eerste gezicht was, toen hij de Volkswagen Polo in 1977 kocht. Er lagen toen vooral rationele redeneringen ten grondslag aan de aanschaf. “Toen ik tien jaar later, in 1987, mijn oog liet vallen op de toen nieuwe Audi 80, was het de bedoeling dat ik de Polo zou inruilen,” vertelt hij. “De reden dat ik de Polo toch gehouden heb, was een puur financiële. Voor de inruil kreeg ik een aanbod dat slechts 300 euro hoger zou zijn dan de korting die ik op de Audi kreeg zonder inruiler.” Sindsdien ontwikkelde zich echter een steeds emotionelere binding met de Polo. Op de fotolocatie vraagt een voorbijganger of de Polo in de verkoop moet. “Onder geen enkel beding!” is het solide antwoord van Cyril. Na 48 jaar is de liefde voor zijn Volkswagen Polo sterker dan ooit.
De informatie in dit nieuwsbericht was actueel op de datum van publicatie. Wijzigingen in modellen, uitvoeringen, prijzen, technische specificaties, afbeeldingen, of andere informatie zijn te allen tijde voorbehouden. Eventueel genoemde prijzen betreffen consumentenadviesprijzen. Het staat dealers en servicepartners vrij eigen verkoopprijzen en kortingen te hanteren. Aan de inhoud van dit nieuwsbericht kunnen geen rechten worden ontleend.