Een regensensor zet de ruitenwissers aan zodra het begint te regenen. Hoe werkt dat, welke sensoren heeft jouw Škoda nog meer en wat was de eerste auto met een regensensor?
De regensensor is geen eenmansshow. Hij zit samen met andere sensoren in een module achter de voorruit, keurig buiten het zicht van de bestuurder gehouden door de binnenspiegel. Een laag van gel zorgt voor een perfect contact met de voorruit en beschermt de sensoren tegen stofdeeltjes. Als de voorruit ooit vervangen moet worden, dan plaatsen onze monteurs de bestaande module terug met een nieuwe laag gel.
Zo werkt een regensensor
De regensensor meet de hoeveelheid water op de voorruit en in de herfst en winter heeft hij de meeste eer van zijn werk. De techniek werkt met infraroodlicht: wanneer water over de voorruit stroomt, is dat af te lezen aan de veranderende lichtinval. Deze informatie wordt naar de centrale regelcomputer gestuurd, die het bevel geeft om de ruitenwissermotor te activeren.
Als je de sensor, de computer en de ruitenwissers hun gang wilt laten gaan, zet je de verlichting van jouw Škoda op AUTO en de ruitenwissers op INT (de volgorde is: 1x, OFF, INT, LOW, HIGH). Je kunt de gevoeligheid van de sensor aanpassen met de kleine schakelaar aan de bovenkant van de hendel. Hij heeft vier standen: een kleine druppel betekent een lage gevoeligheid, een grote druppel betekent… je begrijpt het wel.
De ruitenwissers gaan trouwens niet direct sneller bewegen, zodra je de gevoeligheid van de regensensor opschroeft. Škoda’s ruitenwisserexpert Pavel Švejdar legt uit hoe dat komt: “Zodra je de gevoeligheid van de sensor verandert, gaat de regelcomputer andere keuzes maken. Vervolgens wacht hij eerst af hoeveel water er op de voorruit valt, laat daar nieuwe berekeningen op los en past dan de frequentie van de wissers aan. Daar gaat wat tijd overheen.” En voor wie het zich afvraagt: ja, Škoda heeft zijn eigen ruitenwisserexpert. Toch eens bij Personeelszaken vragen of er ook een Hoofd Ventieldopjes in dienst is.
Andere sensoren in jouw Škoda
De regensensor staat er zoals gezegd niet alleen voor, hij werkt samen met een lichtsensor en een vochtmeter. Wat de lichtsensor doet, hebben we eerder belicht in een artikel over automatische verlichting. De vochtmeter is pienter, want hij meet de luchtvochtigheid in de auto, de intensiteit van het zonlicht, en de temperatuur aan de binnenkant van de voorruit. De centrale regeleenheid verwerkt die gegevens en stuurt de klimaatregeling aan. De sensor signaleert zelfs op welke kant van de auto de zon schijnt en maakt airco-aanpassingen voor de rechter- en linkerkant van het interieur.
Er zijn ook situaties waarin de sensoren samenwerken. Als het begint te regenen, schakelt de auto over van dagrijverlichting naar dimlicht. Ook werkt de Coming Home-functie alleen in het donker, met dank aan de lichtsensor. En door de lichtomstandigheden over een bepaalde afstand te meten, weet de auto of hij in een tunnel rijdt en past de verlichting daarop aan.
De eerste Škoda met een regensensor
De geschiedenis van de regensensor begint in de jaren 50 in de Verenigde Staten. De eerste regensensor werd geïnstalleerd in de Buick LeSabre, een studiemodel uit 1951. In 1956 konden kopers van de Chevrolet Bel Air de regensensor aanvinken op de optielijst en in 1958 speelden ontwerpers van Cadillac met het idee om de elektromotoren voor het dak en de ramen van een cabriolet aan te sturen met een regensensor. Door de jaren heen kregen steeds meer luxewagens zo’n sensor. De techniek kwam ook naar betaalbare auto’s. Het eerste model van Škoda met een regensensor was de SUPERB uit 2001.
